Sancının toprağında filizlenen 
Bir tohum da sayabilirsin bu dizeleri 
Sarışın bir son yaz yaprağı da 

GÖZLERİNDE REHİN KALSIN GÖZLERİM

Bu haklı isyan sürdükçe 
Ölenlere ağlamak usandırmaz insanı 
Ama her gün aynı tonda 
Gül-eme-mek bıktırır 
 
Kalırsan 
Muhasebecinin oğlundan çaldığım uçurtmayı 
Uçuramadığım gökyüzünün masum rengini 
Anlatırım sana 
 
Gidersen 
Şulesi mengeneye alınmış 
Çoğul düşler diyarında 
Kırık dal aryaları kucaklar seni 
 
Şaşırırsın 
Müphem bir karanlık cöker içine 
Hiçbir (kapalı) mekanın yüzölçümü 
Yeterince geniş değildir 
(hayvanlar için bile) 
 
Kalırsan ayakkabısının bağcıklarını 
Sokakta bağlayarak eyleme koşan gencin 
Hapishanede yazdığı şiirleri okurum sana 
 
Gidersen 
Yanağındaki elma şekeri sevinçlerin 
Talan edilir haramilerce 
Tavan arasındaki ilk patiğini bile 
Anımsamaya firsatın olmaz 
 
Yalnızlığın sana abanır 
Sen halvet mekanlara abanırsın 

C. Hakkı ZARİÇ