İLK GÜNÜN ARDINDAN

Mutluyum
Oturduğun semti
Ev arkadaşını öğrenmekten

Yaşını
İşlerini
Okulunu
Zamanı nasıl geçirdiğini

Hepsi düşündüğüm gibi çıktı
Uzaktan güzel bir çiçektin
Yanına geldim
Çiçekten bir insan gördüm

Yüzündeki beyazlık
Bahar sabahlarının ıslakçiği
Doğduğun kentin dağlarındaydı o saflık
Çamların dibinde açmış fulyaların yüzünde
Bir de sende gördüm
Gözlerinin derin göller gibi durduğu
Temiz
Beyaz
O insan yüzünde

Mutluyum
Bir saat karşında durup
Yüzüne bakabildiğime
Hayatta tek isteğim buydu
Mutluyum seni sevdiğime.

Turgay FİŞEKÇİ

---------------------------------------------------------------------------------------

“Karda Işıltılar” , 1981

“Yitik Bahar” , Haziran 1995 , 2. Bası , Adam Yayınları , S.124