OĞLUM 

IV

Seni saksıda gül yetiştirir gibi 
Yetiştirmedik, tek başına 
Bir limonlukta büyütmedik seni. 
Kırağı çalmaz diye acı patlıcanı 
Salıverdik sokağa; 
Düşecektin eninde sonunda 
İlk günlerde çok hırlaştınız, 
Sonra sokuldunuz birbirinize, 
Kaynaştınız karıncalar gibi. 
Büyümedin bir dadının dizleri dibinde, 
Kucaklarında sütninelerin. 
Ne kaf dağındaki peri kızlarına tutuldun, 
Ne kurtarmayı düşündün 
Şehzadeyi, devler elinden. 
Tanımadan Keloğlan'ı 
Düştün macuncunun arkasına, 
Dolaştın mahalleyi. 
Yağmurlu bir günde tanıdın 
Göl tutarken bekçinin oğlunu, 
Recep'le taşladınız 
Atkestanesini, cami avlusunda, 
Attınız Emin'le kedi yavrusunu, 
Kireç kuyusuna. 
Bunlar mahallemizin çocukları; 
Henüz bilmiyorsun, 
El tarlasında koza düşürürken anası 
Sıtma nöbetleri geçirenleri, 
Kuzuları doğup 
Çoban köpekleri ile büyüyenleri, 
İki gözünde heybenin 
Çeltiğe giden Yeşilırmak döllerini. 
Tanımıyorsun, 
Benzi tütün yaprağından soluk 
Çocuklarını Sakarya'nın. 
Demirindesiniz ayni bıçağın, 
İlerde kucaklaşacaksınız, nasıl olsa; 
Hazır olsun kalbin onları sevmeye 
Daha şimdiden! 


Rıfat ILGAZ