KIYIMLAR 

Ama o zaman kan saklandı 
(Köklerin arasında yıkandı ve inkar gelindi 
Bu öyle geçmişte olmuştu ki) Güney’in yağmuru 
                                                 onu her yerden sildi 
Öyle vakit geçmişti ki güherçile onu yedi Pampa  
                                                                    içinde 
Halkın ölümü her zamanki gibi oldu 
Sanki hiç kimse ölmüyordu 
Sanki bunlar toprak üstüne düşen taşlardı 
Su üstüne düşen su. 
Kuzeyden güneye ölüleri toz ettiler 
Yaktılar onları karanlıklar içinde gömdüler 
Gecede sessizlik içinde yok ettiler 
Bir maden ocağında istif ettiler hepsini 
Kemiklerini denize attılar. 
Bugün nerede olduğunu kimse bilmiyor 
Mezarları yok hepsi de dağılmışlardır 
Vatanın kökleri arasında 
Parmakları şehit parmağı gibiler 
Yürekleri kurşuna dizildiler 
Pampa yiğitleri 
Sessizliğin başbuğları 
Şili’lerin gülüşleri hepsi de 
Katiller vücutlarını nereye gömdüler 
Bilen yok 
Ama topraktan çıkacaklar halkın kıyam gününde 
Düşen kanı geri alacaklar 

Suç Plaza’nın tam ortasında oldu 

Çalı saklayamadı halkın temiz kanını 
Ve Pampa bu kanı içemedi 
Hiç kimse bu suçu saklayamadı 

Suç vatanın tam göbeğinde oldu. 
 

 

Pablo NERUDA