BÖĞÜRTLEN

Kokumla yaşıyorum, dağ, orman kokuyorum ben 
Çalı kokuyorum, ıssız bozkırlar kokuyorum, tren kokuyorum 
Patikalarda böğürtlenler korku içinde çekilirler derin yarlardan 
Yılgın seviler kokuyorum, böğürtlen kokuyorum 

Yaşadım bir su gibi, eriyecek 
Köpek havlamaları gibi. 
Çınlıyorum da, kimsesiz çocukların uykuya geçmeleri nasıl çınlarsa; 
Sonsuz ve mutsuz olanı duyuyorum yalnız.






Mehmet TANER