SAVRULUYOR ZAMANDA ÖMRÜMÜZ VE ŞAİRLER HEP SÖYLER BUNU

			Aragon'a

Savruluyor zamanda ömrümüz
Yıldızların göç korkusu siniyor
Yitik kentlere yitik insanlara
Aşk bir yorgunluktur
Bu acıyla akan çağda
Aşk, paylaştığımız bir yük


			Edip Cansever'e

Savruluyor zamanda ömrümüz
Beni hüzne çağırıyorsun
-Geliyorum
Kırılganlığa
-Geliyorum
Derin maviliğe
-Geliyorum


			Onat Kutlar'a

Savruluyor zamanda ömrümüz
Ne çok cenazede bulunduk
Ne çok arkadaşımız şimdi yok
Ne çok şiiri unuttuk
Ne çok oldu sevişmeyeli


			Ataol Behramoğlu'na

Savruluyor zamanda ömrümüz
Gölgesi alacakaranlığın, sokağa
Bırakılan karanfilleri örtüyor
Kimse biriktirmiyor yağmur sularını
Uzakta evlerini boşaltıyor birileri
Ve ben hayatımı dinliyorum umutsuzca


			Süreya Berfe'ye

Savruluyor zamanda ömrümüz
Yüzümüz kırışıyor ve ellerimiz
Birer birer kayboluyor
Birer birer
Uzak ülke düşlerimiz
-olsun yüreğimiz korur bizi-

			Attila İlhan'a


Savruluyor zamanda ömrümüz
Ben adını unuttum
Sen bir daha söyle
Sonra bir daha
Ve beni uyurken öp
Sabah rüzgarının dokunuşuyla


			Turgut Uyar'a

Savruluyor zamanda ömrümüz
-Seni geceye çağırsam
-Gelirim
-Hasrete
-Gelirim
-Ölüme
-Sus


			Nazım Hikmet'e

Savruluyor zamanda ömrümüz
İki yolcuyuz ve öğreniyoruz
Aşka umutsuzluktan da gidilir
Akıp geçer gecenin atları
Karanlık ışığı doğurabilir






Mehmet KÂZIM