ŞAHANE KADINLAR

şahane kadınlardı onlar
akşamın pelerini sardığında kenti
geceye aittiler
bir nehir gibiydi dağılan saçları

buselik makamıydı bahardı
gönençliydi gönlüm
alev buseler kilitlerdi dudaklarımı
buğuluydu maral gözleri ceren ceylan gözleri

bin aynası vardı gecenin
sözcükler damlardı
kırık hayatları anlatırdı kimi
kimi çöküşün bohemini
kiminin bir fırtınayı andıran gençlikleri
kadınların saçlarını çözerdi
bin aynada

geceleri ışıtırdı çıplak omuzları
son valsinde kentin
kadınla güzelleşiyordu Dünya
tutsak ederdi gözleri Dünyamı

sanki ben coşkun bir denizi kamçılardım.





Hüseyin Avni CİNOZOĞLU