PARKTA RASTLADIĞIM ADAM 

   Parkta rastladığım adamın 
   Bir kolu kesikti bileğinden  
   Çiftçiymiş 
   Tekirdağ' ın köylüklerinden 
    
   Bir kızı veremden ölmüş 
   Bu şehri İstanbul' da 
   Karısı tutturmuş: 
   Kızımın mezarı nerde ben orda 

   Satmış savmış ihtiyarcık 
   Varını yoğunu 
   Feriköy' de bir evceğize 
   Sokmuşlar başcağızlarını 
    
   İkinci kız desen 
   Kibarca: Akıl hastası 
   Anaya babaya 
   Vermez bir rahat yüzü 

   Oğlanlardan büyüğü 
   Dört çocuklu bir şoför 
   Küçük oğlan 
   Bir tamirhanede ömür çürütür 

   Fayda yok anlayacağın 
   Ne oğlanlardan, ne kızlardan 
   Bir fabrikada iş bulmuş 
   Kaçak işçi çalıştıran 

   Kırk yılın köylüsü  
   Ne yapsın işçi olursa 
   Daha yılı dolmadan 
   Kaptırıvermiş elini çarka   

   Gerisi bilinen hikaye  
   Patrondan imdat görmez 
   Evde karı ağlar 
   Deli kız vermez rahat 

   Kendisine rastladığımda 
   Düşünüp duruyordu bir kanepede 
   Ben sordum o anlattı 
   Güzelim Tekirdağ şivesiyle... 


   (1977)


   Ataol BEHRAMOĞLU